Ένα ακόμη διαστημικό μυστήριο: Κάτι αόρατο διαλύει το κοντινότερο αστέρι στη Γη. Παράξενα πράγματα γίνονται στο Γαλαξία μας.

Σύμφωνα με μια νέα ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων της Gaia, η κοντινότερη συστάδα αστεριών στο Ηλιακό μας Σύστημα διασπάται - διαταράσσεται όχι μόνο από τις κανονικές διαδικασίες, αλλά και από τη βαρυτική έλξη, κάτι τεράστιο που δεν μπορούμε να δούμε.



Αυτή η αναστάτωση, λένε οι αστρονόμοι, θα μπορούσε να είναι μια υπόδειξη ότι μια αόρατη συσσώρευση σκοτεινής ύλης είναι κοντά, προκαλώντας βαρυτική καταστροφή σε οτιδήποτε είναι δυνατόν.

Στην πραγματικότητα, οι συστάδες αστεριών που διαχωρίζονται από τις βαρυτικές δυνάμεις είναι αναπόφευκτη. Μια συστάδα αστεριών είναι, όπως υποδηλώνει το όνομα, μια σφιχτή, πυκνή συγκέντρωση αστεριών. Ακόμη και εσωτερικά, οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις μπορούν να γίνουν αρκετά δύσκολες.

Μεταξύ αυτών των εσωτερικών αλληλεπιδράσεων και των εξωτερικών γαλαξιακών παλιρροιακών δυνάμεων - της βαρύτητας που ασκείται από τον ίδιο τον γαλαξία - οι συστάδες αστεριών μπορούν να καταλήξουν να χωριστούν σε ποτάμια αστεριών: αυτό που είναι γνωστό ως παλιρροιακό ρεύμα.



Αυτά τα ρεύματα είναι δύσκολο να τα δούμε στον ουρανό, επειδή είναι συχνά αρκετά δύσκολο να μετρηθούν οι αστρικές αποστάσεις και, ως εκ τούτου, ομαδοποιούνται τα αστέρια. Αλλά ο δορυφόρος Gaia εργάζεται για να χαρτογραφήσει τον γαλαξία μας σε τρεις διαστάσεις με την πιο λεπτομερή και υψηλότερη ακρίβεια που μπορεί να επιτευχθεί και τα ακριβέστερα δεδομένα θέσης και ταχύτητας σε όσο
το δυνατόν περισσότερα αστέρια.

Επειδή τα αστέρια που τραβήχτηκαν από ένα σύμπλεγμα αστεριών εξακολουθούν να μοιράζονται την ίδια ταχύτητα (περισσότερο ή λιγότερο) με τα αστέρια στο σύμπλεγμα, τα δεδομένα της Gaia βοήθησαν τους αστρονόμους να εντοπίσουν πολλές παλιρροιακές ροές που ήταν άγνωστες στο παρελθόν και τα σμήνη αστεριών με παλιρροιακές ουρές - νήματα αστεριών που έχουν ξεκινήσει να χαλαρώνουν από το σύμπλεγμα τόσο μπροστά όσο και πίσω από αυτό.

Το 2019, οι αστρονόμοι αποκάλυψαν ότι βρήκαν στοιχεία στη δεύτερη κυκλοφορία δεδομένων της Gaia για παλιρροιακές ουρές που ρέουν από το Hyades. στα 153 έτη φωτός μακριά, είναι το πιο κοντινό σύμπλεγμα αστεριών στη Γη.




Αυτό τράβηξε την προσοχή της αστρονόμου Tereza Jerabkova και των συναδέλφων της από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος και το Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο. Όταν τα Gaia Data Release 2.5 (DR2.5) και DR3 έγιναν διαθέσιμα, έμειναν μέσα, επεκτείνοντας τις παραμέτρους αναζήτησης για να πιάσουν τα αστέρια που είχαν χάσει οι προηγούμενες ανιχνεύσεις.



Βρήκαν εκατοντάδες και εκατοντάδες αστέρια που σχετίζονται με το Hyades. Το κεντρικό σύμπλεγμα έχει μήκος περίπου 60 έτη φωτός. οι παλιρροιακές ουρές εκτείνονται σε χιλιάδες έτη φωτός.

Η ύπαρξη τέτοιων ουρών είναι αρκετά φυσιολογικό για ένα σμήνος αστεριών που διαταράσσεται από γαλαξιακές παλιρροιακές δυνάμεις, αλλά η ομάδα παρατήρησε κάτι περίεργο. Έτρεξαν προσομοιώσεις της διαταραχής του συμπλέγματος και βρήκαν σημαντικά περισσότερα αστέρια στην ουρά της προσομοίωσης. Στην πραγματικότητα από το σύμπλεγμα, λείπουν κάποια αστέρια.

Η ομάδα διεξήγαγε περισσότερες προσομοιώσεις για να ανακαλύψει τι θα μπορούσε να προκαλέσει τα λάθη αυτά με τα αστέρια - και διαπίστωσε ότι μια αλληλεπίδραση με κάτι μεγάλο, περίπου 10 εκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου, θα μπορούσε να αναπαραγάγει το παρατηρούμενο φαινόμενο.



« Πρέπει να υπήρχε μια στενή αλληλεπίδραση με αυτό το πραγματικά τεράστιο συμπλέγμα, και οι Hyades μόλις έσπασαν », δήλωσε ο Jerabkova.

Το μεγάλο πρόβλημα με αυτό το σενάριο είναι ότι προς το παρόν δεν μπορούμε να δούμε τίποτα τεράστιο οπουδήποτε κοντά. Ωστόσο, το Σύμπαν είναι πραγματικά γεμάτο από αόρατα πράγματα - σκοτεινή ύλη, το όνομα που δίνουμε στη μυστηριώδη μάζα του οποίου την ύπαρξη μπορούμε να συμπεράνουμε μόνο από τις βαρυτικές επιπτώσεις του στα πράγματα που μπορούμε να δούμε.

Σύμφωνα με αυτά τα βαρυτικά αποτελέσματα, οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι περίπου το 80 τοις εκατό όλης της ύλης στο Σύμπαν είναι σκοτεινή ύλη. Πιστεύεται ότι η σκοτεινή ύλη είναι ένα ουσιαστικό μέρος του σχηματισμού γαλαξιών - μεγάλες συγκεντρώσεις της στο πρώιμο Σύμπαν συλλέχθηκαν και διαμόρφωσαν την κανονική ύλη στους γαλαξίες που βλέπουμε σήμερα.



Αυτές οι συσσωματώσεις σκοτεινής ύλης εξακολουθούν να βρίσκονται σήμερα σε εκτεταμένα «σκοτεινά φωτοστέφανα» γύρω από τους γαλαξίες. Ο Γαλαξίας πιστεύεται ότι έχει 1,9 εκατομμύρια έτη φωτός. Μέσα σε αυτά τα φωτοστέφανα, οι αστρονόμοι προβλέπουν πυκνότερες συστάδες, που ονομάζονται σκοτεινές ύλες subhalos, απλά παρασύρονται.

Οι μελλοντικές αναζητήσεις μπορεί να δημιουργήσουν μια δομή που θα μπορούσε να έχει προκαλέσει την περίεργη εξαφάνιση των αστεριών στην ουρά του Hyades. Αν δεν το κάνουν, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η διαταραχή θα μπορούσε να είναι το έργο ενός subhalo σκοτεινής ύλης.

Το εύρημα δείχνει επίσης ότι οι παλιρροιακές ροές και οι παλιρροιακές ουρές θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικά μέρη για να αναζητήσετε πηγές μυστηριωδών βαρυτικών αλληλεπιδράσεων.



« Με τη Γαία, ο τρόπος που βλέπουμε τον Γαλαξία μας έχει αλλάξει εντελώς », είπε ο Τζεραμπκόβα. « Και με αυτές τις ανακαλύψεις, θα είμαστε σε θέση να χαρτογραφήσουμε τις υποδομές του Γαλαξία πολύ καλύτερα από ποτέ. "[ A&A , ESA , Science Alert ]

strangesounds.org


ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ STRANGE SOUNDS : Corfiatiko

https://thesecretrealtruth.blogspot.com/2021/03/blog-post_4538.html