Η ερωτική ζωή, ανέκαθεν έπαιζε μεγάλο ρόλο σε μία κοινωνία και λειτουργούσε σαν ένας παράγοντας που καθορίζεται από την κουλτούρα, τα ήθη και έθιμα,(παράγοντες που και αυτοί με την σειρά τους,καθορίζουν και αυτοκαθορίζονται από την ίδια τη ζωή).
Μέσω της ερωτικής ζωής αναπτύσσεται μεγάλο μέρος του χαρακτήρα αλλά και των συναισθημάτων, τα οποία στο σύνολό τους, «δίνουν» κατευθύνσεις για να δημιουργηθεί η έννοια της διαφοροποίησης ή της ταύτισης. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, μπορούν να θεωρηθούν ως μία βασική δομή ενός πολιτισμού.
Οι πιο πολλές έρευνες επικεντρώνονται στην ερωτική ζωή των ανδρών στην αρχαία Ελλάδα, επειδή από εκεί έχουμε τις περισσότερες πηγές αλλά και γιατί ο ρόλος της γυναίκας στην αρχαία Ελληνική κοινωνία, ήταν πολύ πιο υποβαθμισμένος σε σχέση με τον ανδρικό.
Ο γάμος στην αρχαία Ελλάδα
Οι πιο πολλοί γάμοι γίνονταν με συνοικέσια εκείνη την εποχή. Η νύφη ήταν συνήθως 12-16 ετών, ενώ ο άνδρας 24-30. Παρ’ όλα αυτά μία άλλη κατηγορία γυναικών οι εταίρες (μορφωμένες πόρνες) δεν παντρεύονταν αλλά προσπαθούσαν με την γοητεία του μυαλού τους και με το σώμα τους να προκαλέσουν τους άνδρες.
Για μία απλή γυναίκα όμως,η τεκνοποίηση και ο γάμος ήταν η ολοκλήρωση του σκοπού της ζωής της. Το σπίτι ήταν το απόλυτο βασίλειο της, και όλη της η ζωή εκτυλισσόταν εκεί. Μπορεί να ακούγεται ανιαρό και πολλοί θα ρωτήσουν: Τα κορίτσια και οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα δεν ένιωθαν τρομερά δυστυχισμένες με αυτή την απομόνωση; Όμως όςο κι αν σας εκπλήσσει, η απάντηση είναι αρνητική. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κανείς δεν ένιωσε έλλειψη για κάτι που δεν το γνώρισε ποτέ.
Πως μία αρχαία Ελληνίδα σαγήνευε έναν άντρα
Οι εταίρες σαν γυναίκες δεν απείχαν από τις σημερινές, όπως και τα γούστα των ανδρών δεν απείχαν από τα σημερινά. Γνωρίζουμε ότι στους άνδρες δεν άρεσε η γυναικεία τριχοφυΐα και ήθελαν τις γυναίκες να την αφαιρούν είτε τραβώντας τις τρίχες είτε καψαλίζοντας τες.
Το γνωρίζουμε άμεσα από τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (148 κ.ε.) : << Αν καθόμαστε σπίτι, καλοβαμμένες μες στο διαφανές το ζιπουνάκι μας, από κάτω γυμνές με ξυρισμένο νινί και περπατάμε κουνιστές οι άνδρες θα καυλώσουν. Οι άντρες θα μας λαχταρούν σαν μουρλοί. Εμείς τραβιόμαστε νωχελικά και δεν το δίνουμε. Ξέρω καλά θα τρέξουν για σπονδές στο άψε σβήσε.>>
Επίσης στην Λυσιστράτη ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί μία λέξη για να περιγράψει την φιλάρεσκη κίνηση των οπισθίων – περιπρωκτιώ.
Όμως μία παντρεμένη γυναίκα ζούσε σε καθεστώς απομόνωσης από τον έξω κόσμο και από την κοινωνία. Στην αρχαία Αθήνα ήταν συνηθισμένος ο εγκλεισμός των γυναικών μονάχα στο σπίτι που συνοδευόταν από την αγορά ενός σκύλου μολοσσού συνήθως, για να τις προσέχει.
Αυτή η αντιμετώπιση έκανε τη γυναίκα στενόμυαλη και με πάρα πολύ περιορισμένη αντίληψη των πραγμάτων. Ένα ανέκδοτο που έχει διασωθεί αποδεικνύει του λόγου το αληθές : Όταν ένας εχθρός του βασιλιά Ιέρωνα τον προσέβαλε για την κακοσμία του στόματος του, τότε έτρεξε μανιασμένος στην γυναίκα του και την ρώτησε γιατί δεν του το είχε πει. Η γυναίκα έδωσε μία αποστομωτική απάντηση : << Νόμιζα πως έτσι μυρίζουν όλοι οι άνδρες>>.
Η σεξουαλική ζωή των γυναικών
Οι παντρεμένες γυναίκες δεν είχαν πολύ έντονη σεξουαλική ζωή και οι ανύπαντρες μηδενική (εκτός από τις εταίρες). Παρ’ όλα αυτά ο αθηναϊκός νόμος της εποχής, υποχρέωνε τον άνδρα να έχει σεξουαλική επαφή με την γυναίκα του τουλάχιστον 3 φορές το μήνα, ειδάλλως θα έπρεπε να τιμωρηθεί με πρόστιμο. Παρ’ όλα αυτά οι άνδρες προτιμούσαν την σεξουαλική παρέα των εφήβων παρά των γυναικών. Άρα οι γυναίκες μπορούσαν να καταφύγουν μονάχα σε μία λύση – τον αυνανισμό.
Ο αυνανισμός στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν ταμπού, ούτε θεωρούταν κάτι κακό. Μονάχα η κατάχρηση του. Αν και η γυναικεία αυτοικανοποίηση δεν αναφέρεται συχνά στην αρχαία Ελλάδα (όπως και γενικά οι γυναίκες), έχουμε πληροφορίες όμως για τις βασικές τους προτιμήσεις.
Οι Ελληνίδες είχαν μεγάλη προτίμηση σε όργανα αυτοικανοποίησης όπου τους αποκαλούσαν όλισβους ή βαυβώνες που ήταν ομοιώματα πέους. Κατασκευάζονταν κυρίως στη Μίλητο και εξάγονταν από κει σε όλο τον κόσμο. Μαθαίνουμε κυρίως από μία συζήτηση που βρίσκεται στις Φιλιάζουσες ή Ιδιάζουσες του Ηρώνδα, όπου 2 φίλες συζητούν αρχικά ντροπαλά και μετά εντελώς ανοιχτά για τον όλισβο. Η Μητρώ είχε ακούσει ότι η φίλη της Κοριττώ διαθέτει ήδη έναν όλισβο και ότι τον δάνεισε σε μία στενή της φίλη, πριν καν τον χρησιμοποιήσει η ίδια. Η φίλη της που λέγεται Εύβουλη τον έδωσε αυθαίρετα σε μία άλλη φίλη της. Η Μητρώ ανυπομονεί να δανειστεί το όργανο και ζητά από την Κοριττώ να περιγράψει τον τεχνίτη, ούσα ενθουσιασμένη με τους υπέροχους ολίσβους που κατασκευάζει. Μόλις δίνει τις κατάλληλες πληροφορίες η Μητρώ τρέχει να αγοράσει και η ίδια έναν όλισβο.
Ουσιαστικά η γυναικεία ερωτική ζωή με εξαίρεση τις λεσβίες της εποχής και της εταίρες ήταν αρκετά μονότονη σε αντίθεση με την ανδρική όπου ο κάθε άνδρας σύναπτε σχέση με έναν έφηβο μέχρι το τέλος της εφηβείας του, έχοντας τη σχέση εραστή – ερωμένου όπου είχε σαν καθήκον την επιμόρφωση του εφήβου από έναν ώριμο άντρα , σε όλους τους τομείς για να γίνει ένας επιτυχημένος πολίτης συμπεριλαμβανομένου προφανώς και του έρωτα. Βέβαια αν η σχέση εραστή ερωμένου συνεχιζόταν μετά την ενηλικίωση του εφήβου θεωρούταν τραγελαφικό και άξιο κοροϊδίας.
Η αρχαία Ελληνική κοινωνία ήταν μία πραγματικά παράξενη κοινωνία που θα έσπαγε τα ταμπού πάρα πολλών κοινωνιών μέχρι και σήμερα, τουλάχιστον στον ανδρικό πληθυσμό. Αυτή η κοινωνία βασιζόταν στο όμορφο και στην τελειότητα όπως οι ίδιοι όριζαν. Ο σκοπός της να αναδείξει το κάλλος και την εγκεφαλική ανωτερότητα, διότι για να θεωρείσαι επιτυχημένος στην αρχαία Ελλάδα και ιδίως στην Αθήνα έπρεπε ο άνδρας να ήταν όμορφος, έξυπνος και ρωμαλέος για να εκφράζει το πρότυπο του άριστου πολίτη.
Η γυναίκα να είναι μία καλή σπιτονοικοκυρά και καλή μητέρα επιτελώντας τον σκοπό της, παράγοντας ανθρώπινο δυναμικό που θα στήριζε την πόλη στο μέλλον. Και ο συνδυασμός αυτών μαζί με όλες τις παραξενιές της πραγματικά αξιοπερίεργης αυτής νοοτροπίας, οδήγησε στην δημιουργία της δημοκρατίας που είναι μέχρι σήμερα το λίκνο του Δυτικού πολιτισμού.
http://www.mixanitouxronou.gr/h-erotiki-zoi-ton-ginekon-stin-archea-ellada-i-ginekia-aftoikanopiisi-i-apomonosi-sto-spiti-i-diafora-me-tis-eteres/
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου