Δεν υπήρξαν μόνο οι παντελώς άγνωστες μέχρι πρόσφατα και επί αιώνες θαμμένες δίδυμες σφίγγες της Αμφίπολης.
Υπήρξαν και άλλες παρόμοιες δίδυμες σφίγγες, που φύλαγαν πολύ πρωτύτερα κάποια άλλη σπουδαία βασίλισσα/πριγκίπισσα, ή και ιέρεια, κάτω στα νότια, στην μακρινή πόλη καταγωγής της βασιλικής δυναστείας των Μακεδόνων… Στο Άργος! Δωρικής πόλεως και αυτής, δηλαδή Μακεδνής, όπως λέει πολύ σωστά ο Ηρόδοτος.
Και η βασίλισσα/πριγκίπισσα του Άργους, που φορούσε αυτά τα χρυσά περίτεχνα σκουλαρίκια με τις δίδυμες σφίγγες, φαίνεται ζούσε την εποχή ή λίγο μετά από τα χρόνια που ο Περδίκκας των Τημενιδών ανέβηκε από το Άργος στη Μακεδονία και την έκανε δικό του βασίλειο, με σύμβολό της τον πολυάκτινο χρυσό ήλιο, καθιερώνοντας έτσι την μεγάλη Μακεδονική Δυναστεία των Αργεαδών, η οποία έφτασε ως τον Μέγα Αλέξανδρο…
Δίδυμες, αντικριστές, πανομοιότυπες σφίγγες, με εκείνες στην είσοδο του υπόγειου τάφου – μνημείου της Αμφίπολης.
Οι Τημενίδες όμως
καταγόταν από τον Ηρακλή, ο οποίος με τη σειρά του γεννήθηκε στη Θήβα, την πόλη της Σφίγγας, που έπνιγε σφίγγοντας (σφίγγα) τα θύματά της, όταν δεν ήξεραν να λύσουν το αίνιγμα που τους έβαζε…
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ
Εμείς άραγε θα μπορέσουμε ποτέ να λύσουμε το αίνιγμα της απειλητικής διπλής σφίγγας της Αμφίπολης;
Για ποιον ή για ποια τοποθετήθηκαν σαν απειλητικοί φύλακες εκεί;
Ποιόν ή ποια ή τι τόσο πολύτιμο προστάτευαν;
Για να λύσουμε όμως το συγκεκριμένο αίνιγμα, σε έναν χώρο που μπήκαν τυμβωρύχοι, βάνδαλοι και πρώιμοι αρχαιοκάπηλοι, ένας τρόπος υπάρχει. Να χρησιμοποιήσουμε σαν «κλειδί» τις δίδυμες Σφίγγες του Άργους.
Γιατί αυτός που παρήγγειλε τα υπέροχα σκουλαρίκια του Άργους με τις δύο πανομοιότυπα αντικριστές σφίγγες – άσχετα που ξόδεψε μια περιουσία στον καλύτερο χρυσοχόο της εποχής – το έκανε για να προστατέψει εκείνη που θα τα φορούσε!
Επειδή φαίνεται του ήταν μονάκριβη και αναντικατάστατη και σίγουρα την αγαπούσε πάρα πολύ! Της χάρισε λοιπόν δύο σφίγγες για να προστατεύεται διπλά η αγαπημένη και ίσως ιερή βασίλισσα/πριγκίπισσα!
Για να μην τολμά κανείς να την αγγίξει ούτε με το βλέμμα.
Οι σφίγγες λοιπόν με το λιονταρίσιο κορμί, είχαν γυναικείο πρόσωπο και δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να φυλούσαν ή να προστάτευαν άντρα! Δεν πήγαιναν, δεν ταίριαζαν σε άντρα! Γιατί τους άντρες, τους ήρωες και τους βασιλείς, τους φυλάσσουν λιοντάρια! Οι αρσενικοί βασιλείς των ζώων.
Ιδίως εάν κατάγονται από τη γενιά των Τημενιδών – Αργεαδών, τη γενιά επομένως της κύριας βασιλικής δυναστείας της Μακεδονίας που έφτασε ως τον Μέγα Αλέξανδρο, την ίδια δηλαδή εκείνη μακρινή γενιά του Ηρακλή, που σκότωσε το ανίκητο λιοντάρι της Νεμέας και έκανε σύμβολο και φορεσιά-καμάρι τη λεοντή του… Λιοντάρι άρα σε λιοντάρι.
Βασιλιάς σε βασιλιά
.
Είναι ζήτημα τιμής, ανδρείας και παράδοσης.
Και στην Αμφίπολη τι βλέπουμε;
1. Ένα τεράστιο λιοντάρι για κάποιον εξέχοντα άντρα/άντρες πάνω στον λόφο – τύμβο
2. Και δύο τεράστιες, διπλές, δίδυμες σφίγγες για κάποια πολύ σπουδαία γυναίκα/γυναίκες κάτω στα σπλάχνα του λόφου..
Δυο (τουλάχιστον) πρόσωπα, δυο φύλα, δυο μνήμες, ένας περίβολος. Ενοποιητικός περίβολος, που σημαίνει πως τα δύο (τουλάχιστον) τιμώμενα ή θαμμένα υψηλά πρόσωπα, δεν ήταν ξένα μεταξύ τους, αλλά είχαν κάποια ιδιαίτερη σχέση, ευθεία ή πλάγια και έτσι τα αγκαλιάζει και τα ενοποιεί.
Και πρέπει όντως να ήταν πολύ σπουδαία πρόσωπα, ιδίως εκείνο που σχετίζεται με το λιοντάρι πάνω (τον άντρα ή άντρες), ώστε να γκρεμιστούν με τάξη και σύστημα τα ίδια τα τείχη Αμφίπολης, για να φτιαχτεί επειγόντως ο Περίβολος, το μεγάλο ενοποιητικό/σταθεροποιητικό ζωνάρι των Μνημείων.
Να λοιπόν, που αυτές, οι πρώτες δίδυμες σφίγγες της Ιστορίας στα χρυσά σκουλαρίκια του Άργους, που πιστοποιείται ολοκάθαρα πλέον ότι φύλαγαν γυναίκα και όχι άνδρα, μας «μίλησαν» από την Πελοπόννησο κατά κάποιο τρόπο και μας «είπαν» ήδη πολλά.
Και όπως φαίνεται, εκεί κάτω στα σπλάχνα του τύμβου της Αμφίπολης, οι δίδυμε τεράστιες σφίγγες, δεν φτιάχτηκαν για να φυλάνε άντρα, αλλά γυναίκα και μάλιστα βασίλισσα! Που όπως φαίνεται και από τα ευρήματα ήταν 60 χρονών.
Άρα, πιθανά δεν φτιάχτηκαν εκεί αρχικά για να φυλάξουν τον Ηφαιστίωνα, αλλά για κάποια γυναίκα εξαιρετικά σημαντική και λαμπρή για τους Μακεδόνες! Άσχετα εάν μπορεί να προστέθηκε εκεί πριν ή μετά την κατασκευή τους και ο Ηφαιστίωνας.
Τέτοιες δε λαμπρές γυναίκες, που πέθαναν κοντά στα 60 τους χρόνια στη Μακεδονία, ήταν μονάχα τρεις… Και οι τρεις ήταν βασίλισσες…
Ανάμεσά τους η Ολυμπιάδα και η Θεσσαλονίκη.
Χωρίς βέβαια να ξεχνούμε και δύο άλλες βασίλισσες, νεώτερες όμως σε ηλικία, που πέθαναν/δολοφονήθηκαν στην Αμφίπολη: την Ευριδίκη (Ανταία) και την Ρωξάνη.
Στα παραπάνω συνηγορεί και το γεγονός ότι στο εσωτερικό του τάφου/μνημείου βρέθηκαν δύο επίσης απειλητικές γυναίκες Μαινάδες (Καρυάτιδες), ενώ στο ψηφιδωτό του δαπέδου απεικονίζεται αρπαγή γυναίκας από τον Άδη (αρπαγή Περσεφόνης), δηλαδή θάνατος γυναίκας..
Άλλωστε στην λεπτομερή περιγραφή του Διόδωρου Σικελιώτη για την λαμπρότερη στην ιστορία του κόσμου πολυώροφη ταφική πυρά, την οποία σχεδίαζε ο Αλέξανδρος για τον Ηφαιστίωνα στην Βαβυλώνα (324 π.Χ.), τετράγωνης βάσης με πλευρές περίπου 190 μέτρων, δεν αναφέρονται πουθενά σφίγγες, αλλά λέοντες και ταύροι και πλώρες πλοίων!
Οι Σφίγγες λοιπόν του Άργους και τα σκουλαρίκια τους, μίλησαν για εκείνες της Αμφίπολης και μπορούν να «μιλήσουν» στον καθένα που θέλει να τις δει, να τις παρατηρήσει και να τις ακούσει από κοντά…
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου