Η Χαμένη Γνώση των Κρυστάλλων από την Λεμουρία ως την Ατλαντίδα

Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΛΕΜΟΥΡΙΑ ΕΠΟΧΗ

Η χρήση των κρυστάλλων στη μυθική Λεμούρια, γινόταν κυρίως για θεραπευτικούς λόγους.

Οι Λεμούριοι μελέτησαν τις διατροφικές ανάγκες του σώματος και διαπίστωσαν ότι για να διατηρηθεί αυτό σε κατάσταση υγείας, χρειάζεται ενίσχυση κάποιων μορφών ψυχικών δυνάμεων. Η ενίσχυση αυτή των ψυχικών δυνάμεων γινόταν με την ταλάντωση κάποιων κρυστάλλων.

Όλα αυτά βέβαια, φαίνονται σήμερα σαν παραμύθι κι ένας δύσπιστος ορθολογιστής θα χαμογελάσει ειρωνικά. Ωστόσο ο Carl Jung στο βιβλίο του “Ο Άνθρωπος και τα Σύμβολα”, θεωρεί τους κρυστάλλους σαν “συλλογική συνειδητότητα του πλανήτη”. Ο Edgar Cayce επίσης αναφέρθηκε στην Ατλαντίδα, μιλώντας για έναν τεράστιο κρύσταλλο που ονομαζόταν “Τουάουι” ή “Φλογόλιθος” και βρισκόταν στο μεγάλο ναό, στο κέντρο της Ατλάντιας πρωτεύουσας. Κατά τα λεγόμενά του, αυτός ο κρύσταλλος ήταν ο κεντρικός σταθμός ενέργειας της χώρας. Ο εν λόγω κρύσταλλος δέσμευε τις ακτίνες του ηλίου μέσα από τα πρίσματά του και μπορούσε κατόπιν να μεταφέρει την ενέργεια σε οποιοδήποτε σημείο, με αόρατες ακτίνες, όπως τα ραδιοφωνικά κύματα.

Η λέξη κρύσταλλος είναι σύνθετη αρχαία ελληνική και προέρχεται από τις λέξεις κρύος (κρυσταίνω: κρυώνω) και στέλλομαι (στερεοποιούμαι). Κατά την Ομηρική εποχή, η λέξη κρύσταλλος σήμαινε τον πάγο. Αργότερα η λέξη “ορεία κρύσταλλος”, δηλαδή ορυκτός πάγος, χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει το διαφανή κρύσταλλο χαλαζία (διοξείδιο του πυριτίου).

Όλα τα σώματα, συνεπώς και το ανθρώπινο, βρίσκονται σε μια κατάσταση κραδασμού, παράγουν συνεχώς συχνότητες και αρμονικές ταλαντώσεις. Αυτές οι ταλαντώσεις ενεργοποιούν γύρω από τα σώματα διάφορα πεδία ηλεκτρομαγνητικής και ηλεκτρικής φύσης (αύρα), αλλά πάνω απ’ όλα ενεργοποιούν συγκεκριμένα πεδία μέσα στον αιθέρα (ακάσα).

Αυτό που λέμε κενό διάστημα, δεν υπάρχει. Το διάστημα είναι ποτισμένο από αιθέριο ρευστό, αλλιώς το φως των άστρων δεν θα μπορούσε να μεταδοθεί. Το κάθε ένα από τα ανθρώπινα όργανα, παράγει τη δική του ιδιαίτερη ακτινοβολία. Οι αρμονικές συχνότητες που παράγει το σώμα και τα όργανά του δεν είναι σταθερές. Αυτό σημαίνει ότι όταν ο άνθρωπος είναι άρρωστος, όταν κάποιο όργανο ή σύστημα πάσχει, οι ταλαντώσεις αλλάζουν.

Οι κρύσταλλοι είναι από τα πλέον σταθερά στοιχεία που υπάρχουν στο ορυκτό βασίλειο. Άρα οι ταλαντώσεις τους δεν αλλάζουν, είναι σταθερές, γι’ αυτό και μπορούν να επιδράσουν πάνω στις ταλαντώσεις σημείων του ανθρώπινου σώματος και να διευκολύνουν τις διαδικασίες της ίασης.

Οι υψηλές αρμονικές συχνότητες των κρυστάλλων έρχονται σε επαφή με τις συχνότητες των εγκεφαλικών κυττάρων και ασκούν ευεργετική επίδραση. Το αποτέλεσμα είναι οι ανθρώπινες ψυχικές δυνάμεις, για να μπορούν να είναι γειωμένες σωστά μέσα στο φυσικό πεδίο, χρειάζονται κάποια σημεία εστίασης. Οι κρύσταλλοι αποτελούν αυτά τα σημεία εστίασης, επειδή βρίσκονται σε διαρκή κατάσταση ταλάντωσης, γι’ αυτό το λόγο και χρησιμοποιούνται σαν μέσο πρόσβασης σε υψηλότερα επίπεδα πληροφόρησης.

Οι κρύσταλλοι βοηθούν τη σκέψη να φιλτραριστεί, να γίνει πιο συγκεκριμένη, να μπορεί να εστιάσει κάπου για να αποκτήσει μεγαλύτερη ένταση το πεδίο της δράσης της.




Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ ΣΤΗ ΜΥΘΙΚΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Ατλαντίδα:

Οι παλαιότεροι θρύλοι και παραδόσεις για τη μαγεία των κρυστάλλων μας οδηγούν ως τη μυθική Ατλαντίδα. Οι κάτοικοί της, θρυλείται πως χρησιμοποιούσαν κρυστάλλους για να συμπυκνώσουν, να ελέγξουν και να κατευθύνουν την κοσμική ενέργεια.

Αναφέρεται ότι αυτός ο πολιτισμός χρησιμοποιούσε τους κρυστάλλους ως φάρους φωτός, μέσα από τους οποίους επικοινωνούσε τηλεπαθητικά με τους συμπαντικούς προγόνους μας. Πιστεύεται ότι ένας από τους λόγους που αυτή η ήπειρος καταστράφηκε, ήταν ότι η ιερή αυτή γνώση χρησιμοποιήθηκε για εγωκεντρικούς σκοπούς. Ακόμα λέγεται πως, προβλέποντας την καταστροφή κάποιοι σοφοί Ατλάντιοι, θέλησαν να διασώσουν τη Γνώση της φυλής τους.

“Προγραμμάτισαν” ή καλύτερα “φόρτισαν” ορισμένους κρυστάλλους αποθηκεύοντας πληροφορίες μέσα τους και στη συνέχεια τους έκρυψαν σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Πίστευαν πως όταν θα ερχόταν ο κατάλληλος χρόνος, οι κρύσταλλοι αυτοί θα αναδύονταν στην επιφάνεια και θα ελκύονταν από άτομα τα οποία θα μπορούσαν να συντονιστούν με αυτούς και να αντλήσουν την αποθηκευμένη σοφία.

Όσοι επέζησαν από την Ατλαντίδα ξεκίνησαν μια καινούργια αρχή στην Αίγυπτο, στη Νότια Αμερική και στο Θιβέτ. Οικοδόμησαν πυραμίδες, χρησιμοποιώντας τη γνώση τους για τους κρυστάλλους σχεδιάζοντάς τις σύμφωνα με τα πρότυπα των μεγάλων ναών της Ατλαντίδας. Η τέλεια γεωμετρική μορφή των πυραμίδων αναπαράγει τους νόμους της φυσικής των κρυστάλλων, ενώ ταυτόχρονα διοχετεύει συμπαντική ενέργεια υψηλής συχνότητας στον πλανήτη.

Πιστεύεται ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου είχε στην κορυφή της έναν γιγάντιο κρύσταλλο ο οποίος χρησίμευε στη γείωση και στη χρήση αυτής της κοσμικής ενέργειας.

Με την πάροδο των αιώνων, η συσσωρευμένη γνώση σχετικά με την ενέργεια και τις δυνατότητες των κρυστάλλων αποκρύφτηκε. Ένα μεγάλο μέρος της σοφίας χάθηκε, αλλά κάποιες πληροφορίες επέζησαν και αναδύθηκαν σε διαφορετικούς πολιτισμούς στο διάβα της ιστορίας.

Οι κρύσταλλοι χρησιμοποιήθηκαν ως φυλαχτά, πνευματικά και ψυχικά, ακόμα και ιατρικά εργαλεία, από αρχαιοτάτων χρόνων. Ακόμα και σε προϊστορικούς τάφους έχουν βρεθεί πολλά είδη κρυστάλλων.


Παρα Κελσος


Πηγές από lifehub.gr εδώ και εδώ



diadrastika

Το διαβάσαμε από το: Η Χαμένη Γνώση των Κρυστάλλων από την Λεμουρία ως την Ατλαντίδα http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/01/blog-post_396.html#ixzz4VYdbFWPe