Ο Άγιος Βαλεντίνος και οι περίεργες παραδόσεις του ανά τον κόσμο!

Επιτρέψτε μου να συστηθώ.

Το όνομά μου είναι Άγιος Βαλεντίνος και έζησα στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του τρίτου αιώνα, υπό την ηγεσία του Κλαύδιου.

Ο Κλαύδιος ήθελε να αποκτήσει ένα μεγάλο στρατό. Πολλοί όμως ήταν οι άνδρες που δεν ήθελαν να πολεμήσουν. Δεν ήθελαν να αφήσουν τις συζύγους και τις οικογένειές τους.

Γι αυτό και ο αυτοκράτορας είχε μία τρελή ιδέα. Να απαγορεύσει τους γάμους. Σας είπα ότι ήμουν παπάς και μία από τις αρμοδιότητες μου ήταν να παντρεύω ζευγάρια; Ώσπου οι άνθρωποι του Κλαύδιου με πιάσανε και με ρίξανε στη φυλακή.

Και εκεί συνέβη το απροσδόκητο. Εκατοντάδες νέοι με επισκεπτόντουσαν και μου άφηναν γράμματα και λουλούδια. Εκεί γνώρισα και την κόρη του φύλακα, που συνήθιζε να με επισκέπτεται συχνά.

Λίγο πριν φύγω από τη ζωή, της έγραψα ένα γράμμα, με υπογραφή “Love from your Valentine”, στις 14 Φεβρουαρίου 269 μ.Χ. Το γράμμα αυτό ήταν η απαρχή του εθίμου να γιορτάζουν οι άνθρωποι τη μέρα αυτή την αγάπη και τον έρωτα.

Η γιορτή αυτή από τότε, είχε και έχει τις δικές της παραδόσεις. Κάποιες από αυτές, ομολογούμε, ιδιαίτερα πρωτότυπες και περίεργες.

Εκατοντάδες χρόνια πριν στην Αγγλία, πολλά παιδιά ντυμένα ως ενήλικες τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, συνήθιζαν να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να τραγουδούν το εξής:

Good morning to you, valentine

Curl your locks as I do mine

Two before and three behind.

Good morning to you, valentine.

Στην Ουαλία, αντάλλασσαν δώρα ξύλινες κουτάλες που στόλιζαν με καρδιές, κλειδιά και κλειδαριές. Η διακόσμηση αυτή σήμαινε το ξεκλείδωμα της καρδιάς της γυναίκας ή του άνδρα που λάμβανε το δώρο αυτό.

Στο Μεσαίωνα, οι νεαροί άνδρες αλλά και οι γυναίκες έγραφαν τα ονόματα τους στα μανίκια τους, για να δουν ποιος ή ποια θα ήταν ο Βαλεντίνος ή η Βαλεντίνα τους. Τα φόραγαν για μία ολόκληρη εβδομάδα, πράγμα με το οποίο έδειχναν πόσο νοιάζονται για τον εκλεκτό και την εκλεκτή της καρδιάς τους.

Σε άλλες χώρες πάλι οι γυναίκες έπαιρναν ως δώρο ενδύματα. Αν τα κρατούσαν, ήταν δείγμα του ενδιαφέροντος και της αγάπης που ένιωθαν για τον άνδρα που τους τα χάριζε. Εξέφραζε επίσης την επιθυμία τους να τον παντρευτούν.

Αν οι γυναίκες τη μέρα αυτή έβλεπαν να πετάει κοκκινολαίμης, θα παντρευόντουσαν ναύτη. Αν έβλεπαν σπουργίτι να διασχίζει τον ουρανό, έναν φτωχό με τον οποίο όμως θα ήταν ευτυχισμένες μαζί τους. Αν πάλι έβλεπαν χρυσόψαρο, ο εκλεκτός της καρδιάς τους θα ήταν εκατομμυριούχος.

Μία άλλη παράδοση αγάπης και έρωτα ήταν αυτή της κατασκευής μιας μεγάλης ξύλινης καρέκλας για να κάθεται η αγαπημένη του άνδρα που την κατασκεύαζε. Με την πάροδο των χρόνων η καρέκλα έγινε μεγαλύτερη και σε σχήμα S, για να κάθεται το ζευγάρι.

Η παράδοση του μήλου και το κοτσάνι του μπορούσε να δείξει την κοπέλα ή το αγόρι που θα παντρευόταν κάποιος. Ο ενδιαφερόμενος ή η ενδιαφερόμενη, έπρεπε να σκεφτεί πέντε ή έξι ονόματα αυτών για τους οποίους έτρεφε ενδιαφέρον. Στριφογυρνώντας το κοτσάνι του μήλου και απαγγέλλοντας με τη σειρά τα ονόματα, στο όνομα στο οποίο θα έσπαγε το κοτσάνι, θα ήταν αυτός ή αυτή με τους οποίους θα πήγαιναν στην εκκλησία.

Σε κάποιες άλλες χώρες πάλι, το μήλο μπορούσε να φανερώσει τον αριθμό των παιδιών που θα αποκτούσαν. Έκοβαν ένα μήλο στη μέση και ο αριθμός των σπόρων που είχε μέσα του ήταν και ο αριθμός των παιδιών που θα γεννούσαν.

http://www.tragiko.net/2014/02/blog-post_8582.html