Το Διασκεπτήριο ή Σκοτεινός Θάλαμος, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της Τεκτονικής Μύησης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό δωμάτιο, στο οποίο ο/η υποψήφιος/α οδηγείται και στο οποίο παραμένει για αρκετή ώρα, πριν εισέλθει στον Ναό.
Το μαύρο, πένθιμο χρώμα που επικρατεί μέσα στο Διασκεπτήριο, καθώς και το σκοτάδι που φωτίζει μόνο ένα αναμμένο κερί, το κρανίο και τα οστά, το δρεπάνι, η κλεψύδρα που θυμίζει την θνητότητα και το παροδικό της ζωής, δικαίως παραπέμπουν σε σκέψεις που αφορούν στο θάνατο. Είναι ο Κρόνος, ο Χρόνος, και η πρώτη φάση του Solve, η σήψη. Η εικόνα του Πετεινού,υπόσχεται την αφύπνιση των δυνάμεων που βρίσκονται σε λήθαργο, το τέλος της νύχτας και τον ερχομό του φωτός. «Εγκαρτέρηση» και «Εγρήγορση» οι λέξεις που είναι γραμμένες κοντά του.
Πρόκειται για έναν συμβολικό τάφο, όπου όμως ο υποψήφιος καλείται να εγκαταλείψει την βέβηλη ζωή και να εισέλθει σε μια νέα, αυτή του μυημένου που θα αναζητήσει την αλήθεια και τη σοφία. Ο συμβολικός αυτός τάφος, όπως και οι μυήσεις των Αρχαίων Μυστηρίων σε σπηλιές, παραπέμπει στη μήτρα. Είναι ο θάνατος του παλαιού εαυτού και η δεύτερη γέννηση, επομένως και η νέα συνείδηση. Και αλήθεια, τι άλλο από αυτό τον συμβολισμό έχουν όλοι αυτοί οι μύθοι και οι αλληγορίες της κατάβασης στον Άδη;
Ας κάνουμε εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα παράθεση από ένα απόσπασμα τηςBlavatsky: «Ο εσωτερικός μύθος του Ηρακλή και του Θησέα που κατεβαίνουν στις περιοχές της Κόλασης, το ταξίδι του Ορφέα στον Άδη, ο οποίος βρήκε το δρόμο του χάρη στη δύναμη της λύρας του, εκείνο του Κρίσνα και, τέλος εκείνο του Χριστού που «κατέβηκε στην Κόλαση» και «αναστήθηκε εκ νεκρών» την τρίτη μέρα» (…) «Από μυστική άποψη, η αλληγορία αυτή συμβολίζει τα μυητικά τυπικά που τελούνταν μέσα στις κρύπτες του Ναού, οι οποίες ονομάζονταν «κατώτερος κόσμος» (Άδης). Ο Βάκχος, ο Ορφέας, ο Ασκληπιός και όλοι οι άλλοι επισκέπτες της κρύπτης κατέβαιναν όλοι στον Άδη, από όπου επέστρεφαν την τρίτη μέρα, επειδή όλοι τους ήταν Μυημένοι.»
Ο Ορφέας στον Άδη
Αυτό το δωμάτιο, ο συμβολικός τάφος, που παραπέμπει σε σπηλιά και στη μήτρα, είναι το στοιχείο της Γης. Με αυτό το στοιχείο εξάλλου θα ασχοληθεί ο υποψήφιος αρχικά, καθώς καλείται να ενεργοποιήσει τις λανθάνουσες δυνάμεις του φέρει μέσα του. Στη γη εισέρχεται, ως σπόρος, για να θυμηθούμε και τα Ελευσίνια Μυστήρια και εκεί υφίσταται τη σήψη, καθώς φυτεύεται στο έδαφος, για να εγκαταλείψει το περίβλημά του και ενωμένος με τις δημιουργικές δυνάμεις της γης, να μεταμορφωθεί σε ένα νέο φυτό, ένα νέο ζωντανό οργανισμό. Αυτός ο τάφος θα λέγαμε πως είναι ταυτόχρονα καιο αλχημικός Αθάνορας, εκεί όπου θα τελεστεί η μεταστοιχείωση.
Παρόντα και τα αλχημικά σύμβολα :
Υδράργυρος (ο πετεινός, πτηνό αφιερωμένο στον Ερμή), Θείο, Άλας.
Υδράργυρος, η θηλυκή αρχή, η υδάτινη φύση.
Θείο, η αρσενική αρχή, η πύρινη φύση.
Άλας, το σταθερό μέρος του όντος, η διαμορφωτική φύση, η εξισορρόπηση των δυο ανταγωνιστικών ενεργειών.
Ή αλλιώς, με την ψυχολογική ερμηνεία που δίνει ο Regardie:
Υδράργυρος, ο νους, η συνείδηση.
Θείο, το συναίσθημα, οι παρορμήσεις.
Άλας, το φυσικό σώμα, το όχημα.
Τα σύμβολα του Θείου, του Άλατος και του Υδραργύρου
Γραμμένο στον μαύρο τοίχο το ακρωνύμιο V.I.T.R.I.O.L (Visita Interiora TerraeRectificando Invenies Occultum Lapidem), «Επισκέψου το εσωτερικό της γης, και ανορθωμένος να ανακαλύψεις την κρυμμένη λίθο» και διάφορες φράσεις που καλούν τον υποψήφιο να διαλογιστεί πάνω στην αποδέσμευση από τη βέβηλη ζωή και την αναγέννησή του ως αφυπνισμένο ον.
Στο τραπέζι μπροστά του υπάρχει ένα κομμάτι ψωμί και νερό. Αυτή είναι η σπονδή του υποψήφιου, που οφείλει να μάθει την απλότητα στην καθημερινή του ζωή, μιας και ο κύριος στόχος του από εδώ και πέρα δεν θα είναι απλά η ικανοποίηση της φυσικής πτυχής του. Ο άρτος μας παραπέμπει και πάλι στα Ελευσίνια Μυστήρια, μιας και το σιτάρι είναι το ιερό σύμβολο της Δήμητρας. Επίσης, συμβολίζει την ανυψωμένη σάρκα, όπως το ύδωρ συμβολίζει την πνευματική τροφή.
Στο ίδιο τραπέζι καλείται να γράψει τη «Διαθήκη» του, να απαντήσει στις ερωτήσεις σχετικά με τα καθήκοντά του απέναντι στο Θεό, στον εαυτό του και στους συνανθρώπους του. Αυτές οι απαντήσεις δεν θα παραμείνουν απλές επιθυμίες. Είναι το χρέος που επωμίζεται για όλη τη διάρκεια της διαδρομής του, προς τον ανώτερο τρόπο ύπαρξης.
«Όμως αυτό το πέρασμα μέσα στο μαύρο σηματοδοτεί για τον αναζητητή την συνειδητοποίηση μιας πραγματικότητας : Στα τρίσβαθα του ίδιου του του εαυτού, μέσα στην δική του αναζήτηση, είναι και θα είναι μόνος έως το τέλος.» (Απόσπασμα από το βιβλίο : «Η μυητική αφύπνιση»)
Για περισσότερα σχετικά με το θέμα μπορεί κανείς να ανατρέξει στα εξής βιβλία :
Manly P. Hall – The lost keys of Freemasonry
Oswald Wirth – Το βιβλίο του τέκτονος μαθητού
Η μυητική αφύπνιση, τόμος Ι (έκδοσεις Κυβέλη)
H. P. Blavatsky - Η προέλευση του Τυπικού στην εκκλησία και στον τεκτονισμό
Israel Regardie – Η φιλοσοφική λίθος και το Δέντρο της Ζωής
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πηγή: http://revealedtheninthwave.blogspot.com/2013/02/blog-post_1068.html#ixzz2LdgSOUR8
Το μαύρο, πένθιμο χρώμα που επικρατεί μέσα στο Διασκεπτήριο, καθώς και το σκοτάδι που φωτίζει μόνο ένα αναμμένο κερί, το κρανίο και τα οστά, το δρεπάνι, η κλεψύδρα που θυμίζει την θνητότητα και το παροδικό της ζωής, δικαίως παραπέμπουν σε σκέψεις που αφορούν στο θάνατο. Είναι ο Κρόνος, ο Χρόνος, και η πρώτη φάση του Solve, η σήψη. Η εικόνα του Πετεινού,υπόσχεται την αφύπνιση των δυνάμεων που βρίσκονται σε λήθαργο, το τέλος της νύχτας και τον ερχομό του φωτός. «Εγκαρτέρηση» και «Εγρήγορση» οι λέξεις που είναι γραμμένες κοντά του.
Πρόκειται για έναν συμβολικό τάφο, όπου όμως ο υποψήφιος καλείται να εγκαταλείψει την βέβηλη ζωή και να εισέλθει σε μια νέα, αυτή του μυημένου που θα αναζητήσει την αλήθεια και τη σοφία. Ο συμβολικός αυτός τάφος, όπως και οι μυήσεις των Αρχαίων Μυστηρίων σε σπηλιές, παραπέμπει στη μήτρα. Είναι ο θάνατος του παλαιού εαυτού και η δεύτερη γέννηση, επομένως και η νέα συνείδηση. Και αλήθεια, τι άλλο από αυτό τον συμβολισμό έχουν όλοι αυτοί οι μύθοι και οι αλληγορίες της κατάβασης στον Άδη;
Ας κάνουμε εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα παράθεση από ένα απόσπασμα τηςBlavatsky: «Ο εσωτερικός μύθος του Ηρακλή και του Θησέα που κατεβαίνουν στις περιοχές της Κόλασης, το ταξίδι του Ορφέα στον Άδη, ο οποίος βρήκε το δρόμο του χάρη στη δύναμη της λύρας του, εκείνο του Κρίσνα και, τέλος εκείνο του Χριστού που «κατέβηκε στην Κόλαση» και «αναστήθηκε εκ νεκρών» την τρίτη μέρα» (…) «Από μυστική άποψη, η αλληγορία αυτή συμβολίζει τα μυητικά τυπικά που τελούνταν μέσα στις κρύπτες του Ναού, οι οποίες ονομάζονταν «κατώτερος κόσμος» (Άδης). Ο Βάκχος, ο Ορφέας, ο Ασκληπιός και όλοι οι άλλοι επισκέπτες της κρύπτης κατέβαιναν όλοι στον Άδη, από όπου επέστρεφαν την τρίτη μέρα, επειδή όλοι τους ήταν Μυημένοι.»
Ο Ορφέας στον Άδη
Αυτό το δωμάτιο, ο συμβολικός τάφος, που παραπέμπει σε σπηλιά και στη μήτρα, είναι το στοιχείο της Γης. Με αυτό το στοιχείο εξάλλου θα ασχοληθεί ο υποψήφιος αρχικά, καθώς καλείται να ενεργοποιήσει τις λανθάνουσες δυνάμεις του φέρει μέσα του. Στη γη εισέρχεται, ως σπόρος, για να θυμηθούμε και τα Ελευσίνια Μυστήρια και εκεί υφίσταται τη σήψη, καθώς φυτεύεται στο έδαφος, για να εγκαταλείψει το περίβλημά του και ενωμένος με τις δημιουργικές δυνάμεις της γης, να μεταμορφωθεί σε ένα νέο φυτό, ένα νέο ζωντανό οργανισμό. Αυτός ο τάφος θα λέγαμε πως είναι ταυτόχρονα καιο αλχημικός Αθάνορας, εκεί όπου θα τελεστεί η μεταστοιχείωση.
Παρόντα και τα αλχημικά σύμβολα :
Υδράργυρος (ο πετεινός, πτηνό αφιερωμένο στον Ερμή), Θείο, Άλας.
Υδράργυρος, η θηλυκή αρχή, η υδάτινη φύση.
Θείο, η αρσενική αρχή, η πύρινη φύση.
Άλας, το σταθερό μέρος του όντος, η διαμορφωτική φύση, η εξισορρόπηση των δυο ανταγωνιστικών ενεργειών.
Ή αλλιώς, με την ψυχολογική ερμηνεία που δίνει ο Regardie:
Υδράργυρος, ο νους, η συνείδηση.
Θείο, το συναίσθημα, οι παρορμήσεις.
Άλας, το φυσικό σώμα, το όχημα.
Τα σύμβολα του Θείου, του Άλατος και του Υδραργύρου
Γραμμένο στον μαύρο τοίχο το ακρωνύμιο V.I.T.R.I.O.L (Visita Interiora TerraeRectificando Invenies Occultum Lapidem), «Επισκέψου το εσωτερικό της γης, και ανορθωμένος να ανακαλύψεις την κρυμμένη λίθο» και διάφορες φράσεις που καλούν τον υποψήφιο να διαλογιστεί πάνω στην αποδέσμευση από τη βέβηλη ζωή και την αναγέννησή του ως αφυπνισμένο ον.
Στο τραπέζι μπροστά του υπάρχει ένα κομμάτι ψωμί και νερό. Αυτή είναι η σπονδή του υποψήφιου, που οφείλει να μάθει την απλότητα στην καθημερινή του ζωή, μιας και ο κύριος στόχος του από εδώ και πέρα δεν θα είναι απλά η ικανοποίηση της φυσικής πτυχής του. Ο άρτος μας παραπέμπει και πάλι στα Ελευσίνια Μυστήρια, μιας και το σιτάρι είναι το ιερό σύμβολο της Δήμητρας. Επίσης, συμβολίζει την ανυψωμένη σάρκα, όπως το ύδωρ συμβολίζει την πνευματική τροφή.
Στο ίδιο τραπέζι καλείται να γράψει τη «Διαθήκη» του, να απαντήσει στις ερωτήσεις σχετικά με τα καθήκοντά του απέναντι στο Θεό, στον εαυτό του και στους συνανθρώπους του. Αυτές οι απαντήσεις δεν θα παραμείνουν απλές επιθυμίες. Είναι το χρέος που επωμίζεται για όλη τη διάρκεια της διαδρομής του, προς τον ανώτερο τρόπο ύπαρξης.
«Όμως αυτό το πέρασμα μέσα στο μαύρο σηματοδοτεί για τον αναζητητή την συνειδητοποίηση μιας πραγματικότητας : Στα τρίσβαθα του ίδιου του του εαυτού, μέσα στην δική του αναζήτηση, είναι και θα είναι μόνος έως το τέλος.» (Απόσπασμα από το βιβλίο : «Η μυητική αφύπνιση»)
Για περισσότερα σχετικά με το θέμα μπορεί κανείς να ανατρέξει στα εξής βιβλία :
Manly P. Hall – The lost keys of Freemasonry
Oswald Wirth – Το βιβλίο του τέκτονος μαθητού
Η μυητική αφύπνιση, τόμος Ι (έκδοσεις Κυβέλη)
H. P. Blavatsky - Η προέλευση του Τυπικού στην εκκλησία και στον τεκτονισμό
Israel Regardie – Η φιλοσοφική λίθος και το Δέντρο της Ζωής
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πηγή: http://revealedtheninthwave.blogspot.com/2013/02/blog-post_1068.html#ixzz2LdgSOUR8
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου